شهید غلامرضا تاجیک :: بر ᓄــבار بیـــωـت ڪهــڪشاלּ

۱۵

دی ۹۵

شهید غلامرضا تاجیک

мσнαммα∂ι

۱۵ دی ۹۵ ، ۱۷:۲۸

شهید غلامرضا تاجیک

نام پدر: محمود

نام مادر: بسی احمدی

تحصیلات: ابتدایی

محل تولد: آبدان

محل دفن: بهشت کاظم آبدان

محل شهادت: مشرق دجله

عضویت: ارتش جمهوری اسلامی ایران

تاریخ تولد:۱۳۴۱

تاریخ شهادت: ۱۳۶۳/۱۲/۲۶

وضعیت تاهل: مجرد

وضعیت اشتغال: سرباز

عملیات: بدر

وصیت نامه شهید و بقیه عکس ها در ادامه مطلب

در نامه ای که از شهید به یادگار مانده است آرزوی شهادت موج می زند. پس ناخود آگاه شهادت را نوید می دهد و از همگان حلالیت می طلبد. حلال طلبی از پدر به خاطر اینکه نتوانسته بود حق فرزندی را به خوبی ادا کند و بخشش از مادری که نتوانست به اندازه بسیار کم حتی ساعتی، زحمات و رنج های او را جبران کند.

فرازهایی از متن نامه :

…خداوند ما را از «جبهه کردستان» به «جبهه جنوب» آورد، می خواستم به مرخصی بیایم و چون عملیات نزدیک بود مرخصی لغو شد. اگر زنده ماندم بعد از عملیات به یاری خداوند بزرگ به مرخصی می آیم.

… ولی عمو جان افسوس که یکبار دیگر شما را ندیدم.

… الان نزدیکی اهواز هستیم و خود را برای عملیات آماده می کنیم.

… عموجان من شکر خدا هیچ ناراحتی ندارم . فقط ناراحتی من این است که این دفعه ی آخر شما را ندیدم و می ترسم که دیگر شما را نبینم .

عمو جان در فکر من نباش اگر زنده ماندم به امید خدا به مرخصی می آیم و از خداوند بزرگ می خواهم که یکبار دیگر مرا بسوی شما برگرداند تا از نزدیک شما را زیارت کنم و شما را ببوسم.

… عمو جان . انسان چیزی نیست و امکان مردن انسان در هر ساعت و هر دقیقه می باشد.

عمو جان اگر در این حمله شهید شدم به تو وصیت می کنم که هر کجا که دلت خواست مرا دفن کنی. مرا در جایی دفن کن که نزدیک خودت باشم و در کنارت باشم. مرا در سرمستان به خاک بسپار. تا اگر نگذاشتند وقتی زنده بودم در کنارت باشم لااقل مردن در کنار تو باشم.

افسوس که این عمر جوانی طی شد وین تازه بهار زندگانی دی شد

برادر شهید:

برادرم غلامرضا با اقوام و آشنایان رابطه ی بسیار خوبی داشت. با فداکاری تمام از عمویم که پیر و ناتوان شده بود، نگهداری می کرد. هیچ گاه زحمات چندین ساله عمویم را فراموش نکرد و تا لحظه آخر عمر قدر دان آنها بود.

ندای خواهران شهید:

ـ در آخرین مرخصی که به خانه برگشته بود به ما سفارش می کرد که: خواهرم هیچگاه بعد از شهادتم جلوی نامحرم بی صبری نکنید.

ـ پدرم فوت کرده و مادرم در بستر بیماری به سر می برد اما شهید را فراموش نمی کنم و در ماه رمضان برایش نماز می خوانم و تا حالا چند بار او را در خواب ملاقات نموده ام خودم نیز به شهادت عشق می ورزم